در جریان یک حمله انتحاری به «درمسال»، عبادتگاه سیکهای افغانستان در کابل، ۲۵ تن از آنان کشته و هشت تن دیگر مجروح شدهاند. گفته میشود تمام کسانی که در آن حادثه کشته یا زخمی شدهاند، افراد غیرنظامی هستند که برای عبادت به آن مکان آمده بودند.
روز چهار شنبه، حوالی ساعت ۷:۴۵ دقیقه صبح، حملهای به عبادتگاه سیکهای افغانستان در کابل انجام گرفت که در نتیجه آن، ۲۵ تن از سیکهای این کشور که برای عبادت به آن مکان آمده بودند کشته شدند و ۸ تن دیگر نیز زخم برداشتند.
گفته میشود که در زمان وقوع حمله، بیش از ۲۰۰ تن در آن مکان حضور داشتند، از جمله زنان و کودکان، که میخواستند که مراسم دینیشان را انجام دهند.
وزارت کشور افغانستان اعلام کرده است که آن حمله پس از ۶ ساعت درگیری و کشته شدن یک فرد مهاجم، پایان یافته است.
این حمله با واکنشهای زیادی مواجه شد.
ارگ ریاست جمهوری افغانستان با محکوم کردن این حمله، با صدور بیانیهای اظهار داشت: «حمله تروریستی به درمسال سیکهای افغانستان یک جنایت نابخشودنی است و عاملان آن دشمنان مردم این کشور هستند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در بیانیه ارگ آمده است: «هندوها و سیکهای افغانستان در طول تاریخ مثال خوبی از همزیستی مسالمتآمیز بودهاند. این هموطنان ما با وجود مشکلاتی که با آن مواجه شدهاند، باز هم در وطن باقی ماندهاند و تلاش کردهاند تا نقش خوبی در جامعه داشته باشند.»
حامد کرزی، رئیس جمهوری پیشین افغانستان، نیز این حمله را محکوم کرد و گفت:«حمله بر عبادتگاه سیکهای کشورما یک عمل هراسافکنانه است و کشتن افغانها زیر هر عنوانی، جنایتی بشری و خلاف ارزشها و موازین بینالمللی است.»
وزارت خارجه هند نیز با نشر یک بیانیه این حمله را ناجوانمردانه خواند و گفت:«این گونه حملات بر اماکن مذهبی، بازتاب تفکر شیطانی عاملان و پشتیبان آنان است.»
سازمان عفو بینالملل نیز این حمله را ناامیدکننده و تکاندهنده خواند و افزود:«مسئولان دولتی وظیفه دارند تا از اقلیتها و عبادتگاههاشان محافظت کنند.»
این دومین بار است که چنین حملاتی علیه سیکها و هندوهای افغانستان صورت میگیرد. دو سال پیش نیز در استان ننگرهار یک حمله انتحاری در میان جمعی از آنان که میخواستند رئیس جمهوری غنی را از نزدیک ببینند، شمار زیادی کشته و زخمی از بزرگان آنان بر جای نهاد.
سیکها و هندوها در افغانستان از اقلیتهایی به شمار میروند که قرنها است در کنار اقوام محتلف و باورمندان به مذاهب دیگر، در آن کشور زندگی میکنند.
گفته میشود که پیش از دهه هفتاد میلادی، حدود ۲۷۰ هزار خانواده سیک و هندو در استانهای مختلف افغانستان زندگی میکردند، اما پس از شروع جنگهای داخلی، بخشی از آنان این کشور را ترک کردند و اکنون فقط خانوارهای معدودی از آنان در شماری از استانهای افغانستان زندگی میکنند.